۱
کاربرد کاردرمانی در روانپزشکی:
امروزه ثابت شده است که درمانهای دارویی برای بیماران روانی تنها طرق درمانی نیستند زیرا همه بیماران روانی مبتلا به اختلال ارگانیک نمیباشند چرا که در بسیاری از موارد عوامل مولد بیماری مسائل مختلف اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی و غیره میباشند که بایستی به طرق مختلف این مسائل را ریشهیابی کرده و امکاناتی را برای بیمار فراهم نمود تا خود در صدد رفع آنها براید. لذا کاردرمانی یکی از مؤثرترین بخشهایی است که بخوبی میتواند نیازها و مشکلات بیماران را کشف نموده و به کمک دیگر همکاران و خانواده بیمار او را در حل معضل یاری نمود.
نگاهی به تاریخچه کاردرمانی در جهان:
در سال ۱۷۹۳ فیلیپ پینل اولین بیمارستان روان را ساخت در کتابش که در سال۱۸۰۱ چاپ شد رویکرد خود را به صورت تمرینات فیزیکی و کارهای دستی توصیف کرد. او معتقد بود کاری که با زحمت و تلاش انجام گیرد بهترین فاکتور در حفظ روحیه شاد و سلامتی فرد استو از طرفی توانایی بیمار برای بازگشت به حرفه و علایق قبلی با تلاش و کوشش بهترین نشانه بهبودی وی است. این رویکرد که به درمان اخلاق محور معروف شد دارای ویژگیهایی مانند احترام به این افراد و حفظ شرافت و کرامت انسانی بود. پینل در سال۱۸۰۹ یک برنامه درمانی بر اساس به کارگیری انواع فعایتها با توجه به علاقه بیماران، تمرینات جسمانی، استفاده از محیط باز و نیز موزیک تنظیم کرد. که بر اساس کار اوتیمارستانهای زیادی ایجاد شد که شامل اتاقهایی برای کارهای دستی، باغبانی و کارهای هنری و خلاقانه بود.
تاریخچه کاردرمانی در ایران:
در سال ۱۳۵۰ برای اولین بار به منظور ایجاد بخش کاردرمانی، یک تراپیست کاردرمان به نام خانم یانسن از طرف سازمان جهانی بهداشت به ایران آمد و اقدام به تاسیس این رشته در بیمارستان شفای حیاییان نمود.
مداخلات کاردرمانی در بخش روانپزشکی:
کاردرمانی روشی است که در مورد اغلب بیماران روانی میتوان بکار برد و آنان را از خطر انزوا رهایی بخشید. ابعاد مهمی که کاردرمانگران در برنامه ریزی با بیمار روان مد نظر قرار میدهند عبارتند از:
• بهبود مهارتهای ارتباطی، بین فردی و اجتماعی
• بهبود مهارتهای عملکردی و رفتار کاری
• بهبود مهارتهای شناختی
• بهبود مهارتهای فرا شناختی و تقویت عملکرد Ego
• بهبود وضعیت فیزیکی
• افزایش توجه به واقعیتهای روزمره زندگی
• بهبود و پرورش قابلیتهای بیمار با ارتقا و تکامل مهارتها و توانائیهای وی
• افزایش قدرت تصمیم گیری و عادات صحیح نسبت به کار و فعالیت
• ایجاد وضعیتهای لازم و صحیح برای استقرار مناسبات و ارتباطات اجتماعی مفید و مؤثر
• آموزش مهارتهای لازم برای کار و زندگی در جامعه
ثبت دیدگاه